Intencją projektu Zapytaj siebie jest zatrzymanie się na chwilę w codziennym pędzie życia i zadania sobie kilku pytań, aby sprawdzić, jak wygląda nasze życie.
Tym razem zapytamy o to, jak odbieramy kryzysy i trudności i jak je postrzegamy.
Pytania w Zapytaj siebie na pozór są proste. Odpowiedzi bywają bardzo zaskakujące. Zrób coś nowego dla siebie, postaw się w roli celebrytki lub specjalistki i przeprowadź taki wywiad ze sobą. Sprawdź jak się później poczujesz.
Pytania:
- Czym według Ciebie są kryzysy i trudności?
- Z czego wynikają kryzysy i trudności, jakich doświadczasz na aktualnym etapie swojego życia?
- Jak sobie z nimi radzisz?
- Wymień kilka kryzysów i trudności, które pokonałaś/eś?
- Czy są kryzysy i trudności, które Cię pokonały?
- Czego dowiedziałaś/eś się o sobie i nie tylko, dzięki doświadczonym kryzysom i trudnościom?
- Czy jest coś, co może Ci utrudnić pokonanie kryzysu lub trudności?
- Czy jest coś, czego w tym temacie nikomu nie powiedziałaś/eś lub nie mówisz?
- Czego się obawiasz w związku z kryzysami lub trudnościami?
- Co myślisz o sobie w kontekście kryzysów?
- Czego sobie życzysz w tym obszarze?
Przykładowe odpowiedzi
2. Z czego wynikają kryzysy i trudności, jakich doświadczasz na aktualnym etapie swojego życia?
Ciekawe pytanie! Wcześniej się nad tym nie zastanawiałam.
Dzięki temu pytaniu odkryłam, że najczęściej biorą się one z mojej „pustej baterii”, czyli w pędzie codzienności zapominam zadbać o siebie lub o którąś ze swoich potrzeb.
Wówczas najczęściej mam kryzysy emocjonalne, jestem drażliwa, wybuchowa, niestabilna emocjonalnie, szybko i bez większego powodu się irytuję – tak zwane bez kija nie podchodź. Albo wpadam w chandrę, która w mocniejszym natężeniu przybiera formę stanów depresyjnych.
Wówczas jest to sygnał dla mnie, że coś mi umknęło, że jest jakiś obszar, który wymaga zaopiekowania.
Głównie z tego wynikają u mnie kryzysy.
3. Jak sobie z nimi radzisz?
Różnie. Zależy od kryzysu, czy jest to kryzys i trudność przez małe „k” i „t” czy przez duże.
Jeżeli jest to sytuacja wymagająca znalezienia jakiegoś rozwiązania, to go szukam.
Jeżeli jest to kryzys związany z emocjami lub stanem psychiki, to idę na długi spacer, aby porozmawiać sama ze sobą, by odkryć, o co chodzi. Daję sobie wówczas dużo wsparcia, zrozumienia i wyrozumiałości, a jeżeli wymaga tego okoliczność – dobrej motywacji.
Na pewno nie uciekam. Raczej staram się stawić temu czoła.
6. Czego dowiedziałaś/eś się o sobie i nie tylko, dzięki doświadczonym kryzysom i trudnościom?
- Że jestem silniejsza i mam w sobie większą moc, niż myślałam.
- Że wówczas skupiam się na rozwiązaniu, a nie na problemie, dzięki czemu szybciej wychodzę z danej sytuacji.
- Nauczyłam się nie traktować trudności jak trudności, tylko jak wyzwanie lub sytuację do rozwiązania.
- Że nawet jeżeli teraz z czymś jest mi trudno, kiedy doświadczam kryzysu, to wiem, że prędzej czy później zaowocuje mi to czymś dobrym.
- Jak ważna jest, w momencie, kiedy jest mi źle, dobra relacja ze sobą i dawanie sobie tego, czego w danym momencie potrzebuję. Bo jeżeli z jakiegoś powodu jest mi źle, to mam wybór. Mogę sobie tę sytuację dodatkowo za pomocą własnych myśli utrudnić lub ułatwić, a ponieważ lubię wygodę, to sobie ułatwiam.
- Zawsze jest jakieś rozwiązanie, trzeba tylko go poszukać albo poszukać osoby, która to rozwiązanie pomoże odnaleźć.
Moje odczucia
Ciekawe doświadczenie to wywiady i danie sobie przestrzeni, aby zatrzymać się i zastanowić, jak to jest. Niektóre pytania były trudne. Zmuszały do powrotu w czas, kiedy było mi naprawdę trudno i czułam się w tym trudzie bardzo samotna.
Jednak uświadomiłam sobie, że chociaż nie lubię, kiedy coś nie idzie po mojej myśli, to takich rzeczy w moim życiu trochę jest 🙂, że nie lubię trudności i kryzysów, wszelakiej maści i wielkości, to kiedy już mam je za sobą, to ten stan bardzo lubię.
Lubię czuć sprawczość, jaką daje mi ich pokonanie, doceniać stan spokoju, kiedy już miną burze.
Lubię siebie za to, że je pokonałam, że nieraz znalazłam rozwiązania, które były dla mnie dobre (np. spacer zamiast butelki wina).
Wówczas wzrasta moja wiara w siebie, zaufanie do siebie, że zawsze sobie jakoś poradzę.
I nawet jeżeli bywa „zjazdowo”, to ufam, że Wszechświat mi sprzyja, że to, co się dzieje, dzieje się z jakąś korzyścią dla mnie. Tak jak było w czasie pandemii.
Zdjęcie: Kyle Gregory Devaras on Unsplash
Zobacz także:
- Zapytaj siebie – Praca (#cykl wywiadów z sobą)
- Zapytaj siebie – Cele, marzenia, pragnienia, plany (#cykl wywiadów z sobą)
- Zapytaj siebie – Wartości (#cykl wywiadów z sobą)
- Zapytaj siebie – Kryzysy i trudności (#cykl wywiadów z sobą)
- Zapytaj siebie – Ja (#cykl wywiadów z sobą)
- Zapytaj siebie – Trudne emocje (#cykl wywiadów z sobą)
- Zapytaj siebie – Moje blokady i ograniczenia (#cykl wywiadów z sobą)
- Zapytaj siebie – Rodzicem być, czyli rodzicielstwo (#cykl wywiadów z sobą)
- Zapytaj siebie – Partnerstwo (#cykl wywiadów z sobą)
- Zapytaj siebie – Relacja ze sobą (#cykl wywiadów z sobą)
- Zapytaj siebie – Energia życiowa (#cykl wywiadów z sobą)
Konsultant Kryzysowy, Coach & Mentor zmiany nastawienia do siebie i pracy z autosabotażem, pracuje w nurcie SamoPrzyjaźni.
Strefa Rozwoju Coaching&Mentoring – https://www.facebook.com/profile.php?id=100057206209031
