0

Zaburzenia pokarmowe są trudnym tematem, a chorzy nierzadko izolują się i mimo kłopotów zdrowotnych nie dostrzegają problemu. Bulimia (żarłoczność psychiczna), podobnie jak anoreksja, jest niebezpiecznym dla organizmu zaburzeniem łaknienia. Jest ona trudniejsza do zaobserwowania, ponieważ chory bardzo rzadko traci masę ciała (często jest ona w normie), a nawet może przybrać na wadze. 

Źródła bulimii

Powodów, dlaczego osoba wpada w bulimię jest wiele. Wspólnym mianownikiem między anoreksją i bulimią jest brak akceptacji swojego wyglądu czy niska samoocena. Innymi źródłami pojawienia się zaburzenia łaknienia m.in. są:

  • Zaburzenia nastroju czy odżywiania występujące w rodzinie.
  • Chwiejność emocjonalna – często stres czy negatywne emocje są „zajadane”, a potem pojawia się poczucie winy z napadu obżarstwa i wprowadzana jest dieta lub wywoływane są wymioty.
  • Przesadna nadopiekuńczość opiekunów lub przeciwnie zaburzone relacje z rodzicami.
  • Odrzucenie przez rówieśników.
  • Presja środowiska związana np. z zawodem.
  • Może się również ona wiązać z uzależnieniem od różnego rodzaju środków psychoaktywnych.

Można zauważyć taki bardzo uproszczony schemat: przyczyna -> napad obżarstwa, „zajadania” problemu -> poczucie winy i głodówka oraz wywoływanie wymiotów. Ponieważ przyczyna nie jest rozwiązywana powstaje błędne koło, z którego chory nie potrafi się wydostać.

Jakie zachowania mogą świadczyć o bulimii?

Zachowania, które mogą wzbudzić nasze obawy i wzmocnić naszą czujność, to m.in.:

  • Napadowe przejadanie się – powinno wzbudzić nasze podejrzenie jeśli trwa przynajmniej przez trzy miesiące i pojawia się dwa razy w tygodniu.
  • Pojawienie się okresów drastycznych głodówek oraz częste korzystanie z toalety w celu wywołania biegunek czy wymiotów.
  • Znacząca zmiana stosunku do jedzenia, np. zmiana i kontrola nawyków żywieniowych, okresy diet, które przeplatają się z nadmiernym objadaniem.
  • Zmiany w zachowaniu – większa drażliwość, izolowanie się, pojawienie się stanów depresyjnych.
  • Problemy z wyglądem – pogorszenie się wyglądu skóry, paznokci czy włosów, a także pojawienie się rozstępów spowodowanych wahaniami wagi.
  • Na dłoniach, nad stawami śródręczno-paliczkowymi, mogą pojawić się otarcia, co związane jest kontaktem palców z siekaczami podczas wielokrotnego wywoływania wymiotów.

Skutki zdrowotne tego zaburzenia łaknienia

Jak każde zaburzenie żywienia, także bulimia nie jest bez znaczenia dla kondycji organizmu. Z powodu naprzemiennego, wzmożonego łaknienia i okresów diet dochodzi do zaburzeń w przewodzie pokarmowym, szczególnie w górnej jego części. Wywoływanie wymiotów powoduje silne uszkodzenia przełyku, tylnej ściany gardła czy żołądka. Ponadto cofający się kwas solny uszkadza szkliwo, prowadząc do próchnicy. Biegunki czy drastyczna dieta powoduje odwodnienie i brak równowagi elektrolitów w organizmie. Podobnie jak przy anoreksji, pojawiają się problemy z sercem czy zachwianie hormonalne, powodujące zaburzenia miesiączkowania.

Jak pomóc?

Osobie chorej należy zapewnić pomoc psychiatry czy psychologa, psychoterapeuty oraz dietetyka. Najważniejsze jest, aby znaleźć źródło problemu, którego efektem jest bulimia. Bardzo często na bulimię zapadają osoby, które chorują na depresję. Szukają one pocieszenia w jedzeniu, a po napadzie odczuwają większe poczucie winy. Prowadzi je to w błędne koło. Dlatego ważne jest, by wspierać taką osobę w powrocie do równowagi psychicznej, wyjścia z depresji i podniesienia poczucia własnej wartości.

Zdjęcie: Elena Leya on Unsplash