Anoreksja – słowo to powoduje zjeżenie się włosów. Słysząc je, oczyma wyobraźni widzimy bardzo wychudzone, wręcz szkieletowe postaci. Może się to wydać przesadne, ale ostra, nieleczona anoreksja w drastycznych przypadkach może doprowadzić do takiego stanu. Na anoreksję może zapaść osoba w każdym wieku, a także chłopcy. Jednakże to kobiety bardziej są podatne na zaburzenia odżywiania.
Anoreksja, obok bulimii, jest jednym zaburzeń związanych z niechęcią do jedzenia.
Przyczyny zaburzeń
Przyczyn, które doprowadzą do pojawienia się anoreksji jest wiele. Także współczesny świat nie pomaga w zachowaniu równowagi w odżywianiu. Związane są one przede wszystkim z psychiką. Wśród czynników, które mogą rozbudzić anoreksję m.in. są:
- Brak tolerancji własnego ciała – może być to związane z brakiem samoakceptacji jak i niezdrową fascynacją szczupłą sylwetką jako ideałem.
- Brak zrozumienia w rodzinie – tu należy wymienić zbyt duże oczekiwania rodziców przy nikłym lub braku wsparcia, ciągła krytyka zachowań czy wyglądu, trudności i nieumiejętność rozładowania stresu.
- Nieumiejętność radzenia sobie z krytyką, bardzo niska samoocena – sprawiają, że chora osoba w ten sposób „karze się”, że nie wykonała np. zadania idealne, że ktoś był/jest lepszy.
- Zaburzenia emocjonalne czy nieprawidłowe działanie ośrodka głodu.
- Otoczenie, które promuje kult szczupłego ciała (obecnie to się powoli zmienia, ale nadal funkcjonuje pogląd, że szczupłe ciało jest najbardziej pożądane), presja nakładana na pełnione role społeczne.
Zachowania świadczące o zaburzeniu
Choroba nie ma przebiegu gwałtownego. Bardzo często jej początki nie są widoczne lub są bagatelizowane. Jeśli mamy podejrzenie, że nasza pociecha popada w anoreksję, przyjrzyjmy się czy pojawiły się któreś z poniższych zachowań:
- Nagłe, przesadne dbanie o swoją figurę i wygląd zewnętrzny.
- Rozpoczęcie rygorystycznej diety i jednocześnie wprowadzenie w styl życia forsownych ćwiczeń fizycznych.
- Unikanie posiłków poprzez wymyślanie wymówek lub znaczne zmniejszenie porcji.
- Noszenie szerszych ubrań w celu ukrycia zmniejszenia masy ciała.
- Przyjmowanie leków na przeczyszczenie, a co za tym idzie częstsze niż zazwyczaj wizyty w toalecie.
Konsekwencje zdrowotne spowodowane anoreksją
Chory mierzy się z całą gamą skutków, które w jego organizmie się pojawją w związku ze znacznym spadkiem masy ciała. Należy pamiętać, że są one przez niego bagatelizowane, bo ważniejsze jest utrzymanie niskiej wagi ciała. Choroba oddziałuje m.in. na:
- Układ krwionośny powodując np. problemy z sercem.
- Układ pokarmowy – pojawiają się np. problemy z wypróżnieniem.
- Zanik miesiączki.
- Wypadanie włosów, suchość i łuszczenie się skóry.
- Ubytek wapnia co sprawia, że kości są kruche.
- Próchnicę na wskutek wymiotów.
- A także spadek energii i zanik masy mięśniowej powodujący zawroty głowy czy omdlenia.
To jest tylko kilka efektów anoreksji, jest ich znacznie więcej dlatego ważne jest, aby szybko zdefiniować i wdrożyć leczenie.
Co robić i gdzie szukać pomocy
Jeśli zauważymy niepokojące objawy należy podjąć działania mające na celu rozpoczęcie leczenia. Możemy spróbować porozmawiać z chorym, ale jest duże prawdopodobieństwo, że w odpowiedzi usłyszymy, że wszystko jest w porządku. Chorzy do lekarza najczęściej zgłaszają z problemem innym niż zaburzenia łaknienia, są to np. problemy z sercem, zanik miesiączki czy pęknięcia/złamania kości.
Anoreksja to choroba, z którą bardzo trudno pokonać samemu. Pomóż choremu w jego walce, zgłoś do centrum leczenia zaburzeń żywienia, poszukaj specjalisty – psychologa, terapeuty, który pomoże zrozumieć źródło problemu. Nie oceniajmy, nie obwiniajmy. Wspierajmy i bez względu na to co się dzieje i będzie działo, bądźmy obok.
Zdjęcie: Elena Leya on Unsplash
